Τι να σκέφτεται άραγε σήμερα, που έχει τα γενέθλια του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης?
Ίσως να αναπολεί τις στιγμές της Εθνικής συμφιλίωσης. Τις στιγμές που μόνο αυτός ο τεράστιος πολιτικός της Ελλάδας κατάφερε να οργανώσει και να πετύχει.
Τις δυσκολίες που πέρασε όταν ανέλαβε τις τύχες των Νεοδημοκρατών.
Τα συμφέροντα που τον πολέμησαν και τον πολεμούν.
Τις στιγμές που έζησε κοντά στους πολίτες, όταν όργωνε την Ελληνική ύπαιθρο και βίωνε από κοντά τα προβλήματά τους.
Όταν άκουγε τα όνειρά τους και τον προβληματισμό τους.
Όπως ποτέ κανένας άλλος Έλληνας πολιτικός δεν έκανε.
Τις στιγμές που έφερε την Ελληνική κεντροδεξιά στο 47%.
Σίγουρα πάντως δεν ασχολείται, με άτομα που το έργα και οι ημέρες τους, δεν πλησιάζουν στο παραμικρό, την δική του ιστορία και τα δικά του έργα.
Ακόμη και σήμερα τρομάζουν και αγχώνονται, όταν αποφασίζει να μιλήσει!
Πανικοβάλλονται όταν κάνει παρεμβάσεις.
Κάνουν αστείες δηλώσεις άνθρωποι μικροί, προσπαθώντας να αναρριχηθούν πολιτικά στην Νέα Νέα Δημοκρατία.
Καληνυχτίζουν τον Κώστα Μητσοτάκη αυτοί που εξευτέλισαν την παράταξη στην συνείδηση των Ελλήνων.
Τα αστέρια όμως λάμπουν κάθε νύχτα. Και ιδίως τώρα που ήρθε η νύχτα για την πατρίδα μας.
Όταν αυτοί θα λένε καληνύχτα εσύ θα υπάρχεις εκεί.
Πρόεδρε, να είσαι πάντα κοντά μας.
Να μας δίνεις την ευχαρίστηση να σε ακούμε και να σε βλέπουμε.
Να διασκεδάζουμε με τις αντιδράσεις τους.
Όσο πιο πολύ προσπαθούν να σε χτυπήσουν, τόσο πιο πολύ θα φαίνεται ο φόβος τους.
Χρόνια Πολλά Κωνσταντίνε Μητσοτάκη!
